2020
2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
En alweer een jaar verder. Cliché, maar wat gaat het toch snel als je plezier hebt. We vinden het tijd om onze vrijwilligers in het zonnetje te zetten en daarom wordt er een avond georganiseerd waarin zij elkaar ontmoeten en samen een drankje met een hapje kunnen nuttigen. Het wordt een gezellige avond, waar kennis wordt gemaakt met elkaar en elkaars activteiten. Waar gelachen wordt en vanalles op tafel komt. Wat geweldig toch als je zo'n mooie groep mensen achter je hebt staan die de Ladder een warm hart toedragen, moeite willen doen en tijd steken in het welzijn van anderen. Voor ons zijn het gouden handjes die ervoor zorgen dat er net dat extra kan worden gedaan met en voor onze bewoners en hun thuis.
Het geode doel van Jan Linders 2019. Het jaar is voorbij. 8 x hebben we een kraampje gehad bij Jan Linders. Steeds opnieuw hebben we andere activiteiten bedacht om de aandacht te vestigen op ons mooie project en steeds weer hebben we de tafel gevuld met materialen voor verkoop. Alles om te sparen voor een mooi doel. Het jaar hebben we afgesloten met kwarkini's. En wat waren ze gewild tegen oudjaarsdag. Ze vlogen over de tafel, met als gevolg dat we al net na het middaguur waren uitverkocht. Voldaan hebben we hiermee afgesloten dat we van Jan Linders de kans kregen ons huis te promoten en onder de aandacht te brengen. Dat we de kans kregen geld te verzamelen en waarbij we een aanvulling kregen van het Jan Linders Fonds. Een geweldig bedrag is opgehaald door de inzet van het team en de jeugd zelf. We gaan er een mooie bestemming voor uitzoeken.
We gaan alweer op naar de carnaval en dat zorgt vooraf altijd al voor veel plezier en hilariteit. Grapjes, dansmuziek en hossen door het huis. In de huiskamer bereiden wij ons voor op dit mooie feest. We keuren elkanders verkleedkleren en beslissen of we schmink willen of niet. En nu maar hopen dat we mooi weer hebben tijdens de optocht. Wij dromen nog even verder. En dat hebben we niet voor niets gedaan. Het was werkelijk baggerweer, maar wij laten ons niet weerhouden om langs de kant te gaan staan. En terwijl in veel dorpen de optocht is afgelast, lopen de Millenaren trots rond en staan wij met regencapes en paraplu's te kijken naar al die gedane moeite om een mooie wagen of loopgroep te laten zien. Toch zijn we blij als eht voorbij is en we ons heil kunnen zoeken in de gezellige carnavalstent. Muziek aan, verwarming aan en dansen maar. We springen onszelf warm en gaan na een uurtje voldaan op huis aan. We hebben het weer meegemaakt en schuiven nagenietend aan bij een gedekte tafel waar de frietjes worden geserveerd. Voor ons zit het er op dit jaar, want gezien de weersomstandigheden besluiten we niet nog een dag optochten te kijken, maar binnen een gezellige sfeer te creëeren. Optochten en carnaval op TV, huispak aan en regen kletterend tegen het raam. Wij vermaken ons wel.
En dan wordt het Maart en sluipt er zomaar een virus ons leven binnen. Een virus wat onze levens overhoopt zet, want ons werk stopt plots. Geen dagbesteding en geen uitjes. We snappen even niet wat er allemaal gebeurt, maar maken er het beste van. We zetten een programma op voor thuis en proberen vooral te zien dat we nu veel samen kunnen ondernemen in huis. We zijn nog maar net een beetje aan het wennen aan de nieuwe situatie en het feit dat we niet meer zelf boodschappen gaan doen, niet meer op bezoek gaan en niet meer gaan lunchen, of we moeten alweer afscheid nemen. Met man en macht hebben we geprobeerd om onze papa's en mama's zo lang mogelijk te kunnen blijven zien, want onze mentale gezondheid is ook erg belangrijk in deze angstige tijd. Toch volgt het onvermijdelijke, want er kunnen geen risico's worden genomen en ook de Ladder moet besluiten dat alle contacten worden gestopt buiten onze medewerkers. Wat een verdriet, want hoe leg je dit uit. Niet bij mama kunnen gaan eten. Nee, zelfs de jarige Job viert de verjaardag dit jaar in huis met alleen onze maatjes erbij. In deze toch al moeilijke en onzekere tijd, wordt de zekerheid van ouders die er altijd voor je zijn ontnomen. Ze zijn op afstand allemaal dichtbij, maar toch.. Het is even een nieuwe weg zoeken. Natuurlijk vinden onze bikkels met hobbels ook hierin een weg en Face-Time is nu erg welkom. Er worden programma's opgezet om de dag gestructureerd en warm te laten verlopen. Alles wordt in het werk gesteld om het gemis van al die dierbare mensen en alle ritmes van de dag voor Corona zo goed mogelijk te vervangen. Zaterdag 28-3-2020 komt er zowaar een clown langs bij onze tuindeuren. Wat een beleving en wat een mooi, warm optreden. Interactie door de raam. De kinderen genieten en schateren en dat bewijst toch maar; afstand laat zich niet gelden. Op de juiste manier is alles te overwinnen. Onze bikkels gaan ervoor!
Quarantaine Covid19
We komen de tijd goed door. Wat een aanpassingsvermogen heeft onze jeugd. Ons team levert alle inspanningen die zij kunnen om deze tijd tot een mooie, waardevolle, maar vooral gezonde tijd te maken. We willen dat iedereen in Mill kan zien wat een kanjers er in ons huis wonen en werken en er wordt een groot spandoek aan het hek gebonden. Een hart onder de riem steken is wel op zijn plaats nu. We staan pas aan het begin van een moeilijke periode en zullen de warmte om ons heen goed kunnen gebruiken. Hartverwarmend wat de Millse medebewoners ons geven. Bloemen, roosjes voor ons team, zelfgebakken cake, een reep chocolade, appelte voor de dorst, bakje fruit, gebak, pizza, kaartjes en tekeningen. Het is hartverwarmend en we pinken regelmatig een traantje weg. Soms van verdriet om het gemis, maar vaak ook om al die lieve woorden, mensen en aandacht voor ons. Ondertussen proberen wij zo goed en kwaad als het kan om deze tijd vrolijk, goed gemutst en vooral gezond door te komen. En gezond betekent fysiek, maar zeker ook mentaal. En daar heeft ons team van medewerkers een groot aandeel in. Alles wordt uit de kast gehaald om het gemis van familie, vrienden en werk op te vullen met activiteiten en vooral aandacht. Aandacht voor onze bewoners, ouders en elkaar. Ze treden op voor elkaar, maar er komt ook vanalles op bezoek in onze tuin. Clowns op bezoek. Trompettisten voor het huis. Muziekoptreden op de oprit, Circusartiest met honden, een draaiorgeltje. Een bingo georganiseerd op afstand digitaal. Een mooie kaart van verlangen naar de ouders. Een presentje voor het team. Een moederdagcadeautje aan de deur. Kortom wat een activiteit. Daarnaast wordt er volop samen gepoetst, want ook dat doen we samen. Er wordt zelf taart gebakken bij een verjaardag. We maken muziek. Lachen en doen spelletjes met elkaar. Maar in deze tijd zijn onze bewoners soms ook even intens verdrietig. En wanneer je geen vooruitzicht kunt bieden op verandering is troosten extra zwaar in deze tijd. Ook dan, is gebleken, zijn we er voor elkaar. We steunen elkaar en onze bewoners weten elkaar op te peppen wanneer ze daarvoor even samen een verdrietig moment hebben doorgemaakt. Het is onvoorstelbaar, het is ontroerend te ontdekken hoe enorm sterk iedereen is en hoe goed ze zich neerleggen bij de situatie. Wat een kanjers..
30 mei 2020
Eindelijk mogen we onze ouders weer ontmoeten. Voorzichtig wordt een stapje gezet naar meer sociaal contact. Voorzichtig gaan we weer de wereld in met goede hoop dat we steeds meer, voor ons belangrijke, contacten opnieuw fysiek kunnen onderhouden. Wat zijn we blij en komen we weer terug met mooie verhalen. Eindelijk de belangrijkste personen in ons leven weer dichtbij. Eindelijk weer even naar een ander plekje. In het weekend van 14 juni is er ruimte om de voor ons belangrijkste personen ook weer te kunnen ontmoeten. Of dat nu een broer/zus of een maatje is, in de veilige haven van onze ouders wordt voorzichtig een kleine uitbreiding gemaakt. Verder blijft onze wereld zich nog vooral afspelen in en rondom de Ladder. En al missen we ons werk en onze uitjes steeds meer, samen bikkelen we nog steeds vrolijk door in deze rare tijd. We ontspannen samen, maar werken ook samen. En dat gaat ons heel goed af.
1 Juli 2020
Rustig wordt dagbesteding opgestart. Op sommige plekken is nog geen mogelijkheid, maar voor enkele bewoners start het werken weer langzaam op, zij het in een wat andere vorm en wat kleinere groepen. Mede daardoor kunnen ook niet direct alle dagen worden hervat, maar er is weer een begin en voor onze bewoners een stap de wereld in. Hiermee ontstaat ook opnieuw vertrouwen. Vertrouwen dat alles langzaamaan toch weer wat terug gaat naar het oude vertrouwde. En dat geeft opgeluchtte gezichten en stralende ogen.
Ook de vakantie-periode benutten we voluit. We gaan uit eten, naar de dierentuin, de film en naar het water. Waterspelletjes ontbreken niet met dit mooie weer. We gaan midgetgolfen en genieten van elkaar en het mooie weer. We zijn ondernemend en hebben zin om erop uit te trekken. Alles Corona-proof, maar niet met minder plezier. Begeleiding zorgt en houdt onze veiligheid in de gaten terwijl wij deelnemen aan activiteiten. Wat een heerlijke zomer!
En toch, ook bij ons geeft Covid19 een grote impact in ons dagelijks leven. Terwijl sommige van ons weer hun dagbesteding hebben kunnen oppakken, is dat voor anderen, ook in september, nog steeds niet het geval. En een enkeling mag dan wel gaan werken, maar door de maatregelen in een geheel andere vorm. Voor de één een uitdaging, voor de ander gewenning. Het liefst zo snel mogelijk terug naar het oude, wensen ook wij net als iedereen. Toch heerst er in huis een serene rust en lijken we ook allemaal nog meer eenheid te zijn geworden in ons gezinnetje. Wat hebben we elkaar in deze periode van onheil kunnen steunen en kunnen lachen met elkaar. En wat zijn we samen tevreden. Langzaam gaan we toch steeds meer een beetje vertrouwde zaken oppakken en dat betekent dat we op een veilige manier weer eens een hapje gaan eten, de bios bezoeken, voetbalwedstrijden bekijken en een park bezoeken. Dat maakt ons welgestemd en we genieten dan ook nog na van de nazomer zolang we er nog veilig op uit kunnen.
December 2020
Voor ons eindigt 2020 met een groot verlies. We zoeken en vinden steun bij elkaar en voelen meer verbinding dan ooit.
Nadat we nog maar kort geleden hebben moeten vernemen dat ons huisgenootje Linda ongeneeslijk ziek is, moeten wij 28 december veel te vroeg afscheid nemen. Een jong leven. Nog zoveel te delen en zoveel te geven, wordt onverwacht uit ons midden gehaald. Zowel voor het team als voor haar huisgenoten is het onbegrijpelijk dat iemand uit 'ons gezin' ons op deze manier moet ontvallen. Ons medeleven en onze zorg gaat uit naar ouders, broer en zus van Linda. Zoals ouders ons aangeven via onderstaand gedicht, je blijft in ons hart verder leven...
Nooit loslaten of verwerken
niet zomaar verder gaan
wij zullen je verweven
jij hoort bij ons bestaan
we komen er niet overheen
en gaan het ook geen plekje geven
omdat liefde ons verbindt
zullen we met jou verder leven
niet zoals we willen
maar wel zoals het kan
met jou diep in ons hart
ons hele leven lang